happiness is not having a lot but giving a lot

18 november 2012 - Busia, Kenia

Zo weer een nieuw verhaal en het einde van een fantastische week! Me moeder,  Jorg en rob gaven me een bordje met daarop:  happiness is not having a lot but giving a lot. Dat is zo waar ben zo gelukkig!!

Deze week hadden de kinderen examens gehad op alle scholen en nu 2 ja 2 MAANDEN vakantie!!!
Dit betekent dat de kinderen van de dove school 2 maanden naar huis gaan (wat ik niet snap want thuis worden ze toch verborgen gehouden en krijgen ze geen aandacht omdat men zich voor hun schaamt..) anna het meisje uit de usa die 2 jaar hier heeft gewerkt gaat nu ook naar huis voor 3 maanden en komt daarna terug om in Nairobi te gaan wonen.

Maandag middag kwam er een man op me af gerent ja jij help op de dove school wij hebben een niet te houden kind het kan niet praten het slaat en is totaal ontspoort. Ik zei in kom dinsdag ochtend lang nou ik zag het al meteen een jongetje met down syndroom toen ik dat probeerde uit tel eggen zeiden de ouders al meteen komt omdat we hem toen hij klein was te veel eieren hebben gegeven.. NEEE hier kan je niks aan doen god ook niet hij is zo geboren het ziekenhuis kan hem ook niet beter maken als u het beste voor u zoon wilt (dat willen ze anders zouden ze hem wel verborgen houden) dan moet u hem naar een EM school sturen waar hij een op een aandacht krijgt want dat heeft zo kind nodig ouders vinden het nog steeds heel moeilijk maar hoop dat ze luisteren… elke maadag ochtend help ik nu met het jongetje zodat hij als de school in januari begint kan instromen en maandag middag ga ik naar mama Orhan V
                                                                    V
 

Nu help ik dus elke dag op mama Orhan met 160 weeskinderen en wees blij dat jullie daar de geur niet kunnen ruiken ooo wat stinkt (kinderen zijn niet zindelijk) het daar de bazin mama is een laten we het kort zeggen *** wijf. Zij heeft het weeshuis huis opgericht maar steekt al het geld in haar eigen zak.. vandaar die mooie Mercedes en dat terwijl de kinderen helemaal niks hebben geen kleren geen ondergoed ofzo .. Ik ga me geld echt niet aan mama geven er zijn te weinig bedden en klamboes voor de kinderen zei ze. Kuch kuch ik heb even na gevraagd maar de regering geeft gratis klamboes die u door verkoopt.. nou ik en lisanne duits meisje wat hier 2 maanden (nu voor 3 weken aan het back packen door Kenia wat ik totaal snap want 1 maand met deze kinderen is slopend) is. We geven haar het geld niet we hebben zelf 3 stapelbedden met klamboe bestelt voor de kinderen waar de man ons verzekerde dat het binnen 3 dagen klaar zou zin nu na 6 dagen nog niet ookal loop ik elke dag even naar hem toe met een mededeling dat ik ze nu wil maar ja dan betaal ik lekker minder want die kinderen worden zieker en zieker. Hallo corrupt Kenia

Maar ik zat te denken wat kan ik voor 160 kinderen doen die niks hebben nu ga ik s ’ochtend lekker met ze dansen , kleuren  en voetballen met de voetbal die ik voor ze heb gekocht en nog veel meer en dan na het middag eten (zoooo goor van die kleine visjes die ik me katten te eten geef maar ja het is spot goed koop dus blijft meer geld over voor mama..)
Maar na het middag eten neem ik twee kinderen mee de stad in waar ze gewoon even lekker alle aandacht krijgen en vertroetelt worden ieder mijn hand mogen vast houden en weg zijn uit dat stink weeshuis.  meestal koop ik eerst een paar slippers voor ze  (waar ik de uitleg bij geef deze draag je elke dag niet alleen op zondag naar de kerk want god accepteert  je zoals je bent . mooie of vieze slippers dat maakt hem echt niet uit)
Dan gaan we naar de super markt waar ze iets mogen kiezen ijsje, koek kies maar,  dat vinden ze nog wel moeilijk want meestal zeggen ze ik hoef niks (komt doordat ze dit niet gewent zijn) maar als ik dan zeg mmmm doe mij maar een tesia tea scone kijken die kinderen ik wil ook en dat krijgen ze dan lekker.
Vervolgens neem ik ze mee naar mijn compound waar ik ze even lekker was (want in mama oprhan hebben ze 10 teiltjes met water voor 160 kinderen ieuww dat noem ik niet je lekker fris voelen na wassen )en hun kleren ook dat is toch zo droog  (kleren stellen echt niks voor meer een versleten doek wat ze dragen) onder tussen dragen ze even kleren van mij en de oudere meiden geef ik een onderbroek van mij die ze mogen houden en dat vinden ze zo fijn.
Dan lekker nagels lakken(ook de jongens lak ik de nagels want dat vinden ze leuk en hier zijn ze nogal van bal ik voor jongen pop voor een meisje ik denk als die kinderen blij zijn zijn ze blij of het nou een meisje met een bal is of een jongen met nagellak al ze maar even blij zijn.)

Heb voor een paar kinderen  zalf gehaald want alle kinderen worden hier kaal geschoren(niet op een goede manier want echt die hoofden zijn ontstoken met korsten en al, foto’s komen nog) dan behandel ik ze meteen even gevolg van de kale hoofden hier is ook dat het voor mij altijd  wel moeilijk is of het nou een meisje of een jongen is..
En ligt hier een zak snoep waar lekker van genoten word als de kleren droog zijn lopen we terug naar het weeshuis maar eerst stoppen we nog even om een cola, fanta of wat dan ook te drinken. Ik denk dat dit de beste manier is om zo kind even speciaal te laten voelen en even aandacht geven want dat krijgen ze nooit.

Zaterdag ga ik altijd nog naar hurinobuheri waar ik echt verlieft ben op me kindjes. Deze zaterdag heb ik ze de macarena en de ketchup song dans geleerd. Heb ook vertelt dat ik kinderen niet op hun manier ga straffen (met een zweep paar slagen op de rug) want ze worden meestal gestraft omdat kinderen elkaar slaan en schoppen dan vind ik het niet de juiste manier van straffen om ze te slaan… (hoe kan je zeggen dat slaan fout is en ver volgens ze slaan… NIET LOGISCH) Heb ze uitgelegd dat ik ze gewoon in een hoek zet voor 5 minuten en ze een uitleg geef als ze het nog een keer doen dat ze dan volgende week niet mogen komen dus geen eten geen spelen geen nieuwe kleren. Dit werkt alle kinderen zijn gestopt met elkaar de hersen inrammen. Zelf reginna (big o MAMA) die normaal de straf slaan hanteerde doet het nu op mijn manier jeujj!! Denk alleen als ik weg ben dat ze dan weer hun manier gebruiken maar zolang er geen kinderen geslagen worden waar ik bij ben. Ben ik blij.


Denk dat is deze week nog even een paar kleine verhaaltje online zet maar dit is wel even genoeg voor nu.
Al weer 4 weken zit ik hier nu de tijd vliegt!!
ps lees door de spellingsfouten heen
 

Foto’s

7 Reacties

  1. Brenda en Andy:
    18 november 2012
    Hé meis, wat geweldig om te lezen dat je echt van toegevoegde waarde voor die kinderen bent. Het lijkt de bekende druppel op de gloeiende plaat, maar voor die kinderen is het volgens mij ontzettend belangrijk om te leren dat er ook anders met ze omgegaan kan worden. Hopelijk dat ze dit inzicht meenemen in hun verdere leven. Zal niet voor iedereen gelden, maar al is er maar 1 die door jou het licht ziet... Hou vol en geniet er van! En vooral; hou ons op de hoogte. Dikke knuffel uit Amsterdam
  2. Remko/Petra:
    18 november 2012
    Hoi Iris,

    Je bent goed bezig zo te lezen, het moet een dankbare taak zijn om de kinderen om de beurt lekker te verwennen! Voor ons is het allemaal zo gewoon, en zo te lezen zal jij hier ook regelmatig over nadenken. Ga er lekker mee door en weet dat wij hier in Nieuwe Niedorp trots zijn op wie jij bent en wat je doet. Blijf lekker schrijven dan beloven wij je alles te lezen en zo een beeld te vormen van het goede wat jij daar verricht voor kinderen die het verdienen! Groeten van Remko, Petra,Charlotte en Thijs.
  3. Welmoed:
    19 november 2012
    Hey Iris,

    druk en bedrijvig daar in Kenia lees ik. Arno zal wel zeggen: goed bezig. Het is een totaal andere wereld dan hier en dan loop je tegen dingen aan die voor ons zo normaal zijn zoals de kennis over een kind met Down. Goede tekst ook boven jouw verhaal. Klopt helemaal maar hier in de supersnelle westerse wereld vergeten we dat wel eens. Sinterklaas is weer in town dus dan wordt er weer gegeven( in de letterlijke zin) Blijf jij maar lekker doorgaan en houdt het geluksgevoel vast. Mooier is er niet!
    Mzzl
  4. Manouk:
    19 november 2012
    Wauw Iris,

    vind het echt super wat je doet!
    Kan niet wachten tot het volgende verslag!!

    xxxx :)
  5. Samantha:
    19 november 2012
    Hey Topper!

    Ja met hoofdletter T want wat heb ik een respect voor jou zeg! Als ik bovenstaand verslag lees krijg ik al meer bewondering voor hoe jij je inzet en hoe jij er jouw eigen project van hebt gemaakt.
    Bewonderswaardig om iedere dag weer 2 kinders extra aandacht te geven en ze even zorgeloos te laten zijn. Gewoon je eigen pad hierin volgen en je eigen invloeden af te vuren.
    Heel fijn dat je het zo naar je zin hebt en het werkelijk a dream come true is voor jou.
    Hier in Holland missen we jou wel hoor. De gekkigheid en jouw aanstekelijke lach. Gisteren met het team ontbeten en daarna de derby tegen Nierup. Gewonnen! We zeiden nog, wat zou Iris dit weer gezellig hebben gevonden :-)
    Nou lieverd, op naar de volgende mooie avonturen. Ik kijk nu al uit naar jou volgende verslag.
    Dikke knuffel Samantha XXX
  6. Carly:
    26 november 2012
    Lieverd! Ik ben zo trots op jou. Als ik dit lees word ik er serieus stil van. Zo veel respect voor jou! Super, ga zo door. Ik kan niet wachten om je volgende verhaal te lezen!! Xxxx
  7. Miranda:
    28 november 2012
    Hoi Iris, wat een mooi en ook triest verhaal! En wat bijzonder om je daar zo te zien. Ga zo door met je goede werk! Groetjes Dirk en miranda